Nadszedł wieczór, chwila na którą czasami...no dobra więcej niż czasami czekam z utęsknieniem. Nie, nie, nie dlatego, że dzień jest niefajny, ale po całodniowym ćwierkaniu do moich bąbli i moich bąbli oraz niekiedy ustawianiu młodego jestem chcę najzwyczajniej w świecie się zrelaksować i mieć chwilę dla siebie....i męża, dodam żeby się nie obruszył:) A poza tym uwielbiam nasze wspólne, podobne dni, chociaż naprawdę inne, kiedy widzę postępy w zachowaniu chłopaków rozrabiaków. Nudzić się z pewnością nie można:) Polecam!Pozdrawiam serdecznie i życzę miłego wieczoru.
Moje aniołki (trzeci chyba spał)... nieprawdaż, że słodkie:)